Δεν κάθισε.Προτίμησε να σταθεί όρθιος, πλάτη στον τοίχο, πρόσωπο στο κύμα. Εκείνη τον άκουγε, καθώς μιλούσε σε μια γλώσσα ακατάληπτη, λέξεις αρχαίες, διάφανες. 

Δεν κάθισε. Και τα λόγια του είχαν μέσα κίνδυνο και σκισμένα λευκά πανιά και ημερολόγια ναυτικών που έχασαν το δρόμο.

Δεν κάθισε. Όμως τράβηξε έναν άνεμο καταιγίδας και τον πήρε μαζί του καθώς έφευγε. Και ήταν ο ίδιος άνεμος που ανέπνεε αυτή.

Ακόμη τον περιμένει για ν' ανασάνει.