Κυριακή

Θα μπορούσα να διηγηθώ από την αρχή την ιστορία τώρα, στον εαυτό μου ή σ' εσένα, για να δεις κι εσύ πόσο άσχετη μ' εμάς και ωστόσο πόσο πολύ δική μας είναι αυτή η ιστορία που μου είπες. Δεν ωφελεί, το ξέρω. Είναι μια χαμένη υπόθεση η επανάληψη στον ίδιο τον εαυτό μας. Μου θυμίζει παιδικό πείσμα, για ένα χαμένο απόγευμα Κυριακής. Επιστρέφαμε σ' αυτό επίμονα, μέρες και μέρες, ώσπου οι υπόλοιπες Κυριακές είχαν αποκτήσει τη γεύση του μάταιου, του χωρίς νόημα, του χαμένου.