Ήταν σίγουρη πως θα ερχόταν να την βρει. Ένα από τα χίλια κομμάτια της τον είδε από μακριά, να κατευθύνεται προς το μέρος της κι έσπευσε να την ειδοποιήσει. Έτρεξε κι αυτή στο τζάμι μαζί με μια πελώρια αγωνία που ίδρωνε τις παλάμες της. Και νόμιζε ότι τον είδε φορτωμένο αγάπη, να βουλιάζει την πλάτη του στο πίσω κάθισμα του ταξί. Ήξερε ότι θα έρθει να την βρει, για να την απαλλάξει από την αρρώστια του έρωτα.

//Μια τρελή είναι, με πιασμένα τα μαλλιά στην κορυφή του κεφαλιού. Μια τρελή που φοράει στο λαιμό της μια λευκή κορδέλα περιτυλίγματος σε σχήμα φιόγκου, που περίσσεψε από κουτί γλυκών ενός συνάδελφου. Διαλυμένη και χωρίς καμιά αξιοπιστία. Δεν θέλει να σωθεί απόψε. Ούτε αύριο. Ούτε ποτέ. Θέλει μόνο να κολλήσει το κορμί της πάνω του και ν΄ αφήσουν το χνώτο τους να θολώσει τη νύχτα, μήπως κι έτσι μπορέσουν να δουν καθαρότερα τα σημεία της μέσα τους.//

Έρχεται και φεύγει, με μια αβάσταχτη επιθυμία αγάπης. Δεν το αντέχει αυτό. Κλείνει τα παραθυρόφυλλα και βρίσκεται ξαπλωμένη στο ταβάνι, περιμένοντας τη νύχτα της μεγάλης βαρύτητας.