ίσως λέω.
όταν πάψουν να σ'απασχολούν οι συνωνυμίες τοπωνυμίων
με σημάδια που θά 'θελες κάποτε να βρεθείς
σπρωγμένος περισσότερο από ανάγκη, πανικό, παρά από έρωτα
για όσα δεν πρόκειται να ΄ρθουν αν δεν τ΄αναζητήσεις
ίσως όταν το ζενίθ φτάσει σε απόσταση μικρότερη του εκατοστού από το ναδίρ
πάνω σ' αυτό τον ασβεστωμένο Αυγουστιάτικο τοίχο
που κρύβει μόνο ένα τραπέζι που πάνω του χτυπάς ρυθμικά τα δάχτυλα
επιλέγοντας σήματα μορς αντί για λέξεις
με άνευ λόγου συστοιχίες
ίσως τότε μας παραχωρήσει μια αχτίδα του τούτο το σκοτάδι
που καταπίνει κάθε επικείμενη πανσέληνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου