Μια πανσέληνος δύει απόψε στο μέσο του τελευταίου σπιτιού

Κρυμμένο πίσω απ' το παράθυρο ένα κορίτσι

πλέκει με άχυρα καλάθια με το 'να χέρι

και με το άλλο κρατά ψηλά τα μαλλιά της

Τ' απογεύματα, όταν ο ήλιος φτιάχνει γραμμές στο πάτωμα

περνώντας από τις μισάνοιχτες γρίλιες

σχεδιάζει στον τοίχο δολώματα

ασημένιους κόμπους, δέστρες και άγκυρες

για όσες νύχτες δεν πρόλαβε να ζήσει