και είναι κάποιες τέτοιες στιγμές, 
που όσα νιώθεις ξεχειλίζουν απ' όσα "ευχαριστώ" και να βάλεις σε σειρά, 
που βουρκώνεις, χαμογελώντας, όχι μόνο για την τιμή, 
μα περισσότερο για την τύχη 
να γνωρίζεις ανθρώπους τόσο όμορφους, όσο η θάλασσα που φορούν στα μάτια τους...
το υπέροχο βίντεο που ακολουθεί είναι δώρο πολύτιμο από Το Αερικό του Νότου

Μα εγώ αγάπη μου δεν θα σ΄ αφήσω

προτού γυρίσουμε όλα τ’ αεροδρόμια του κόσμου,

και κάνουμε έρωτα με κάθε καιρό,

και ντυθούμε ινδιάνοι ένα χειμώνα

και σε βαφτίσω εσύ-που-με-σημάδεψες,

προτού μοιραστούμε τους μεγαλύτερούς μας φόβους,

τις μεγαλύτερες λαχτάρες,

προτού περάσουμε με σχεδία τα ποτάμια μέσα μας,

και δεν βουτήξουμε σε θάλασσες χωρίς αναπνοή,

και δεν μοιραστούμε το τραγούδι που άκουγες στην εφηβεία,

προτού φτιάξουμε μουσική με ένα ξεκούρδιστο πιάνο,

και δεν περάσουμε ολόκληρα μερόνυχτα σε θέσεις οδηγού-συνοδηγού περνώντας σύνορα βουνά,

προτού ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που μας πονά όταν δεν είναι εδώ, όταν δεν είσαι εδώ,

και δεν μου πεις 'παράτα τα όλα να φύγουμε' μετά από πολλά χρόνια και εφτά θάλασσες πίσω μας.

Δεν θα σε αφήσω.

Ακόμα κι αν φύγω,

Θα σε χωράω.