Υπόσχεση

Εκείνο τον Αύγουστο άρχισα να ονειρεύομαι πως κολυμπώ

Η ζωή συνεχιζόταν τόσο πολύ μες στο νερό, τόσο λευκή και διαυγής

όσο το καθημερινό μου φόρεμα που φόρεσα κοντά σου

Καθώς βυθιζόμουν παίρνοντας μια μεγάλη ανάσα

-απαραίτητη για να επιβιώνω μαζί σου-

άρχισα να παλεύω με χέλια που έμοιαζαν σκοινιά

Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο όνειρο

εκτός από τότε που γαντζωθήκαμε σε δυο περαστικές σχεδίες

και μείναμε δίπλα δίπλα σε πόζα ερωτική

ασπρόμαυρες φωτογραφίες

Αυτή την Κυριακή οι εφημερίδες κυκλοφορούν δίχως πρωτοσέλιδα

Μόνο ενσταντανέ από αυτούς που ανεβαίνουν το δρόμο με τα σερφ

και κόκκινες σχεδίες

Ενδιάμεσα με ακατάληπτα γράμματα μιλούν για ένα θαύμα

πως καταφέραμε να κολυμπήσουμε μέσα στην πλημμυρίδα

με δέκα χιλιάδες οργασμούς, ψηλότερους κι από κεφάλια αλόγων

κλειδωμένοι στη μικρή καμπίνα με πάτωμα άμμο

//σαν βγούμε έξω, θα στάζουμε στα χαλίκια της ακτής//

Υπόσχεση