το βράδυ έγερνε πάνω του, 

με το πρόσωπο εκεί στην κόγχη του λαιμού του, 

λαβωμένη απ΄την ανάγκη της να του τα δώσει όλα, 

για πάντα, 

απαιτώντας έτσι το άπειρο

αργότερα κατάλαβε πως δεν ήταν ότι ζητούσε απ' αυτόν να την αγαπήσει, 

του ζητούσε να την κάνει ν΄αγαπήσει τον εαυτό της,

 ιχνογραφώντας στις λίγες ώρες των συναντήσεών τους, 

τις πολλές ώρες της μοναξιάς της 

με σχέδια που γοητεύουν τις λευκές της επιφάνειες, 

άγραφες από χρόνια