Νιώθω πως σου χρωστώ κάτι. Πως χρωστώ κάτι και σ΄ εμένα. Μια ιστορία.
Για την πάλη ανάμεσα σε δυο κόσμους, για μέρες ασπρόμαυρες και για ερωτηματικά χωρίς καταφάσεις, ούτε καν αρνήσεις. Σου χρωστώ μια ιστορία για σκοτάδια αδιάβατα, ψηλαφιστά και χωρίς γεφύρια, να καρτερώ απέναντι, να κάνω έρωτα με το μυαλό μου, το μόνο που μπορεί να γεφυρώσει τον χρόνο. Υπάρχει μια λέξη που λείπει και την περιμένω από σένα.
Μια μοναχά, μήπως και σταματήσω να γράφω και αρχίσω να ζω...
Θα ΄ρθεις? Μόνο εσύ το ξέρεις. Εγώ απλά πετώ πέτρες στη μέσα μου θάλασσα και κοιτώ
τους κύκλους, μήπως και φτάσουν στα μάτια τα δικά σου.
Μμμμ τι ωραίο τραγούδι:)!
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι από τ' αγαπημένα μου :))
ΑπάντησηΔιαγραφή