Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ήρθες







Πίσω από τους πέτρινους τοίχους 
χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ΄την αυλή σου
μέσα σε σκηνές τσίρκου, ταξιδεύοντας με σεληνάκατο
ήρθες, ήρθες
Και με κατοίκησες
μέχρι το πιο βαθύ σπασμένο μου κομμάτι
//Μια γυναίκα στο βάθος σε φωνάζει
μέσα από χείλη βουβά
πυρήνα όλων των μυστικών της
είναι το ταξίδι σου
κι εσύ ταξιδευτής//
Ήρθες βιαστικά νομίζω
γιατί δεν χρειάστηκε ούτε την πόρτα στο χτύπημά σου ν' ανοίξω
σταμάτησες μόνο στο κεφαλόσκαλο
κι έβγαλες δυο μπιγκόνιες απ΄το καλάθι
να τις φυτέψουμε δεξιά κι αριστερά
κι έβγαλες και το σχήμα σου
τα μάτια και τα χείλη
και δυο χέρια πρέσες να με σφίγγουν άγρια
Τα χείλη αυτά μου ανήκουν
//μένει να το πεις για να τ΄ακούσω//
από τότε που εντυπώθηκαν πάνω στα δικά μου
από τότε που ξεχύθηκες ακαθόριστος πάνω μου

Ακούμπησε το καλάθι στο πάτωμα

να έχεις να πιάνεις τα χέρια μου
σ΄αυτή την πράξη χαϊδεύουν τα δικά σου
και φτιάχνουν τέσσερα μαζί παιδικά τεχνουργήματα
"πολύτιμα" σου ψιθυρίζω, "πολύτιμα"
πιο πολύτιμος εσύ



























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου