Ίσως κάπου υπάρχει ένα ξέφωτο μέσα σε μια νύχτα με αστέρια,
ή μια μέρα γεμάτη ήλιο, να μας περιμένει, όμως μακραίνει ακόμη.
Ίσως κάπου υπάρχουν όνειρα απ' αυτά που μόνο τα μικρά παιδιά βλέπουν, όμως πια δε μας ανήκουν.
Ίσως κάπου μέσα μας έχουμε μια τεράστια δύναμη που ξεπερνά τα πάντα, όμως ίσα π' αχνοφαίνεται.
Απ' όταν κλείστηκα στο ξύλινο κουτί με την μπαλαρίνα που στριφογυρνά, έπαψα πια να αισθάνομαι οτιδήποτε άλλο εκτός από τη μυρωδιά του στενέματος, μαζί με το φως της βραδιάς.
Μαζί σου είπα να με βγάλω από κει, μια βόλτα στους μικρούς δρόμους της πόλης, που αποφεύγουν συστηματικά τους ήχους και κρύβουν, αν σηκώσεις προσεκτικά το τσιμέντο τους, ξέφωτα και νύχτες μ' αστέρια και μέρες γεμάτες ήλιο και όνειρα παιδικά και τη δύναμη για να τα δούμε.
Δύναμη με τ' όνομα του έρωτα, βίαιη ενέργεια. Η αναμονή ζητά μόνο εσένα, με φόρα μπροστά, σε ρόλο οδηγού-συνοδηγού και τούμπαλιν να μάθουμε να πλάθουμε τις μέρες μας πάλι απ' την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου