Οι νύχτες τους έχουν ακόμη μυρωδιά από τ' αλλόκοτο συναπάντημά τους.
Ρέει μέσα από τις ρωγμές του κορμιού τους λες και δεν αποχωρίστηκαν ποτέ από εκείνο το σούρουπο.
Ανάσες που φοριούνται σε σώματα ερωτευμένα, νύχτες πολλαπλασιαζόμενες σε άπειρους εκθέτες μέσα από καταλύτες μνήμης, προσμένοντας την επόμενη συνάντηση, όταν θα ξημερώσει πια ο χρόνος της πλήρωσης των χρησμών και των παραβιασμένων πρέπει.
Η λίστα περιλαμβάνει μόνο επιθυμίες και στο κόκκινο χρώμα της θα τζογάρουν από εδώ και μπρος, πίσω από καθρέφτες που αντανακλούν φλόγες και λαίμαργες εξάρσεις.
Το φεγγάρι μετρά πια τη αδυναμία του μπροστά τους, παλεύει να βάλει κανόνες και να χαρτογραφήσει σούρουπα σε μονοπάτια ξεχασμένα με μονοκοντυλιές πρωτάκουστων ήχων, μέσα σε ακόρεστους κύκλους γεμάτους από τα δικά τους υγρά που συντηρούν απλά τη δίψα τους, μέσα σε αβάπτιστα συναισθήματα.
Μόνος γνώριμος ήχος ο ρυθμός της καρδιάς του.
Μόνος γνώριμος ήχος το κατρακύλισμα της ανάσας της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου