*****

Και θα είσαι αυτός που μ’ έμαθε πρώτος, που με διάβασε πριν με ακούσει, που τον ερωτεύτηκα πριν τον δω και που δεν θα ξανάρθει έτσι πια. Η μυρωδιά σου θα έχει ποτίσει το σώμα μου κι εγώ θα γυρνώ συνεχώς στο ίδιο σημείο που σε είχα και δε σε είχα μ’ ένα «ακόμη» χωρίς τελειωμό κι ας είναι αγαπημένη μου συνήθεια να κοιμάμαι μόνη μου κι ας είναι αγαπημένη σου συνήθεια να φεύγεις, τα χέρια μου θ’ αναζητούν υπνωτισμένα την πλάτη σου και τα πόδια τους μηρούς σου και το βλέμμα μου θα σε ψάχνει σε όσους σου μοιάζουν. Όσο κι αν τα διώχνω από μέσα μου, μένουν όλα εκεί.