Έλα

Θα με αφήσεις σήμερα να σου πω την ιστορία μου? Πάντα ήμουν δυο μελαγχολικά μάτια. Όχι μόνο αυτά που βλέπεις, αλλά και τα πιο μέσα, που έχω νυχτωθεί σ' ένα ανάλγητο αύριο που μένει στο σπίτι του χθες. Έλα λοιπόν κοντά μου να σου πω για καταχνιές κι έναστρους καλοκαιρινούς ουρανούς και για το σύθαμπο της αυγής στο Αιγαίο που δίνει αναστολή στις νύχτες μου μέσα σε αλλόκοτες συγκλίσεις. Κι αν είναι να μεγαλώσει αφόρητα αυτό ανάμεσά μας, σε μια μεγέθυνση χωρίς κλίμακα, θα βρούμε μια ευκαιρία να κρύψουμε εκεί  πια τα πιο αδυσώπητα μυστικά μας, ξένοι εμείς στους άλλους, να απαγγέλλουμε κατευόδια σε υποβολείς λόγων πικρών, ανεβάζοντας σχεδίες για ένα μοιραίο ταίριασμα.

Έλα