Ακυβέρνητη η σκέψη
χέρια σε διανυκτερεύοντα αγγίγματα
κι ένας αέρας φθινοπώρου
στήριγμα στη μνήμη

/Στο βυθό που παρεμβάλλεται ανάμεσά μας

ίλιγγος σ' απόχρωση αγωνίας

ξεχασμένος έρωτας σε ρηχά νερά/

/Η υποτροπή τ' Αυγούστου δεν τελειώνει στο βάθος του διαδρόμου

με τα κορνιζωμένα τζάμια ν' αντανακλούν ασπρόμαυρες φωτογραφίες

από τριαντάφυλλα και υακίνθους

όλα στο χρώμα του αίματος/

Φως πάνω στο άσπρο
υπότιτλος βουβής ταινίας
μέσα σε νυχτωμένο δάσος.
Ο Οδυσσέας αναβάλει την επιστροφή