Κι έρχονται οι ώρες που ο νους αγριεύει
και οι σκέψεις δε γυρνούν πια
κι αρπάζεσαι απ' τ΄ανήκουστο
το πιο χλωρό κοχύλι
ταιριάζοντας τους φόβους σου
στον ήχο των κυμάτων
//Η μουσική υπόκρουση κομήτης στο μυαλό σου
πλεούμενο που καίγεται
σε βότσαλα γυμνά//
............................................................................
Διαβάζω το σώμα σου φωναχτά
στις πιο σπαραχτικές κραυγές μου
κυματοθραύστης η αντικατοπτρισμός;
ακόμη δεν έμαθα
ίσως η αλήθεια μου δοθεί
όταν φεγγοβόλος θα μπαίνεις
μέσα στο κορμί μου
Ο πίνακας του Κώστα Κουκουζέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου