σταθμός

Σου γράφω σα να μονολογώ. Από την αρχή αυτό. Μιλώ σ' εσένα σα να μιλώ στον εαυτό μου. Θυμάμαι μέσα από λέξεις, δακρύζω μέσα από λέξεις, αναζητώ κομμάτια δικά σου, κομμάτια ουρανού, άγρυπνες νύχτες και όνειρα για σένα ή όνειρα μ' εσένα, αναπνοές, εκρήξεις, συγκινήσεις

Αν κάποιος προσπαθήσει εδώ να βρει γνώση, άποψη, πληροφορία, φιοριτούρες και  φιλολογικές εξάρσεις κάνει λάθος γιατί είναι ένας απλός μονόλογος...

ίσως κάποια στιγμή όλα αυτά να είναι η μόνη μου μνήμη,  γι' αυτό που στο δικό μου ταξίδι σημαίνει σταθμός και όχι πέρασμα...σταθμός από αυτούς που θολώνουν τα μάτια