Ήταν μεταφυσικό?
Φοβάμαι πια τους χαρακτηρισμούς
η σκέψη σου και το αριθμητικό λάθος
η ημερομηνιακή σύμπτωση
κάθε μέρα μας φέρνει πιο κοντά στο μακριά
το πλοίο έφευγε και μαζί του μια εποχή
γράφω στο σκοτάδι για να μη βλέπω πού βρίσκομαι
όταν κοιτάω τις εσοχές και χάνω τον κόσμο
θα σκαρφαλώσω στον φωταγωγό και θα σε βρω
μη με ξεχάσεις
δε θα σε ξεχάσω
μονάχα φοβάμαι
το ξέρεις πως φοβάμαι
το νιώθεις στη φωνή μου
στην κάθε κίνηση μου
στα μάτια που γυρίζουν αλλού για να μην κοιτούν το κενό σου
δε ξέρω πως θα ζήσω απο 'δω και πέρα
ζεις κάτω απ'το δέρμα μου
παλεύω ν'ανασάνω
και να συνειδητοποιήσω
θ'αποτύχω ξανά
ίσως να μην έφυγα ποτέ
ίσως να σε ήξερα πάντα
ίσως οι μέρες μας να είναι η μόνη αληθινή ανάμνηση
μείνε μαζί μου μέχρι να ξημερώσει
δεν ξέρω να γράφω...μόνο να σ' αγαπώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου