κρυώνω

Κατάλαβες άραγε τι νιώθω; Όμως κι αν δεν κατάλαβες δεν πειράζει γιατί οι σταθερές είναι δεδομένες. Εσύ ξέρεις καλύτερα από όρους κι εγώ από ορούς κι ότι κι αν δεν καταλαβαίνουμε τίποτα πια, τα πάντα θα είναι ίδια, με μελαψούς μετανάστες να στοιβάζονται στους χώρους αποσκευών και τις βαλίτσες τους να κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα με ρινικά και υγρόληκτα στα καθίσματα κι εγώ να σκάβω λακκούβες στο κρεβάτι μου για να κρυφτώ και να παλεύω να σε λησμονήσω χαζεύοντας το πολύφωτο και ταΐζοντας το ιγκουάνα γατοτροφές, για να με ξυπνήσει η βουβαμάρα που περνά σαν αστραπή από το κλειστό παράθυρο. Πάλι τσούζουν τα μάτια μου. (Τι είναι αυτό το υλικό που κυλά καυτό στον οισοφάγο μαζί με τις μνήμες μας;) Έχεις γελάσει ποτέ σπαράζοντας; Πάω να κόψω τα σύννεφα σε γκρι κορδέλες, Στην πραγματικότητα "κρυώνω μακριά σου" ήθελα να γράψω, αλλά δε βαριέσαι...