Τα δάχτυλα

{3}

-Δεδομένη η αμηχανία, της είπε και την πήρε από το χέρι

εκείνη υπνωτισμένη τον ακολούθησε στην σκάλα

-Έλα να σου δείξω κάτι...-ή κάπως έτσι- //γιατί το μυαλό της μουδιασμένο δεν αποτύπωνε τίποτα

πέρα από την αφή του..{στην πραγματικότητα είχε γλιστρήσει και είχε σταθεί εκεί που τα δάχτυλά του

είχαν μπλεχτεί με τα δικά της}

την ακούμπησε με την πλάτη στον τοίχο ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως 

                                                            Δεν ήταν το καλοκαίρι μα η ανάσα του που την άφησε να

κάψει κάθε γωνιά του κορμιού της.