Χωρίς να σε βλέπω -Τίτος Πατρίκιος
Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω χωρίς ν’ αγγίζω μια σκιά απ’ το βήμα σου χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα’ θελες να μείνω; Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις. Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα μην με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια. Δεν την αντέχω αυτή τη μάταιη ελπίδα να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή. υ.γ ατυχώς...αναπολήσαμε ερώτων αποτσίγαρα.
..........................
Πέρνα καμιά φορά απ' τον ύπνο μου,
συνήθως είμαι εκεί εκτός αν κλαίει το φεγγάρι,
οπότε βγαίνω στο μπαλκόνι το ''διότι'' να ρωτήσω τι συμβαίνει.
Πέρνα καμιά φορά.
Μπες απ' το πλάι,
στάσου κάτω απ' το γεφυράκι της παλάμης μου απ' όπου ήσυχα κυλάω.
Εκτός αν έχει ολότελα μαυρίσει το νερό,
αν έχει μολυνθεί ο βυθός,
οπότε θα με βρεις στου σεντονιού τις όχθες.
Μή φοβάσαι.
Πάρε μαζί σου αν θες για σιγουριά και την απαίτηση,
να μη σ' αγγίξω διόλου.
Ανανέωσε και τη ληγμένη άδεια να σε κοιτώ
και σου υπόσχομαι εγκαίρως να ξυπνήσω
ώστε να μη σε πάρει είδηση ο ύπνος σου ότι λείπεις..
Κική Δημουλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου