Μέσα στη γεωμετρία της νύχτας, προσπαθούμε να βάλουμε σε σειρά τις μελλούμενες σκέψεις.

Μέσα σε μια ασύνταχτη, κατά τ' άλλα, πορεία αργοπορούμε μπροστά στη δύση της αθωότητας, παρά τον κορεσμό των λάγνων σκέψεων. Ξενιστές σε σώματα που από καιρό δε μας ανήκουν, ψάχνουμε ευκαιρίες, τόσο πιθανές, τόσο απίθανες όσο το να ξυπνήσουμε πάλι πίσω, σε μια αρχή ή έστω σ΄ένα αξιοπρεπές τέλος.

Κατεβαίνουμε τα σκαλιά, την κατηφόρα, το διάδρομο, σίγουροι για έναν προορισμό άγνωστο, ανασφαλείς και βέβαιοι για τον τρόμο που μας προκαλούν πια τ' αγγίγματα.

photo: jerry uelsmann