Τα όσα ζούμε, μουσική στο βυθό απ' τις ζωές μας.

Θαυματοποιά στοιχεία σε επιφάνεια απαγορευτικού απόπλου

Και μια μίμηση ισορροπίας

Λεπτομέρειες δεν υπάρχουν

Παρά μόνο αυτό που αντιφεγγίζει μες στην παλάμη σου

κάθε που κυκλοφορείς ανάμεσα στις ίνες του απροόπτου

καμπυλώνοντας θύμησες

για να περνούν κάτω από τ' αετώματα των ονείρων.

//Αντέχουμε τις εκδορές απ' τα κοράλλια πίσω απ' το στέρνο

Κι ένα παρελθόν που δεν στέργουμε πια

Χορταριασμένες αναμνήσεις//

Στιλπνή αίσθηση από νιογέννητο νοτισμένο χώμα

κι ότι δεν είναι στο χέρι σου, στο χέρι μου, στα χέρια μας,

κι ότι δεν είναι στις νύχτες και στις γυμνές ώρες μας

αχός παράλληλος σε μέρες χειμώνα

Αναμονή...