με την αντανάκλασή σου
το παλιό ραδιόφωνο
το πουκάμισο στο πάτωμα
υπεκφεύγεις- μου είπες-
/ακριβολογώ/
σε όσα δεν απέκτησαν όνομα
ξεκίνησες να μιλάς και γέμισε το δωμάτιο
γέμισε ο κόσμος όλος
βάλε τα δάχτυλα στο χαρτί
με το μολύβι ν' ακολουθήσω το περίγραμμά τους
να το κρεμάσω στον απέναντι τοίχο
-ανακωχή-
η Κυριακή ετοιμάζει τη μουσική που μπαίνει απ' το παράθυρο
ανεβαίνει την σκάλα με ποδήλατο
φτάνοντας στη σοφίτα θα σε μεθύσω
κι έτσι νηφάλιος ίσως μ' ερωτευτείς
γι' αυτό που με κάνει να υπάρχω: κόκκινο ματζόρε άστρο
που καίει τα πάντα
κλείσε την πόρτα.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου