Σου υπόσχομαι, (και τις πρωινές υποσχέσεις πρέπει πάντα να τις κρατάμε), κάποτε θα θυμηθώ κάτι πολύ όμορφο, όπως μια ανοιξιάτικη βόλτα στα υαλοπωλείa με τον στραφταλιστό ήλιο στις βιτρίνες με τα baccarat και τις πορσελάνινες βοσκοπούλες, χωρίς το βοσκόπουλο που ψάχνει τάχα το πρόβατο. Ένας γεράκος πουλά ονειροκρίτες δερματόδετους σε 25 συνέχειες, τόμος και γράμμα κι έναν δώρο για τα όνειρα που δεν αρχίζουν με καμιά λέξη και δεν βρίσκουν πουθενά τελεία. Εκεί πίσω από τις λάμπες limoge θα παραδοθούμε σ’ έναν παράδοξο συνωστισμό γιατί για να είμαστε ειλικρινείς, κανέναν ποτέ δεν αγάπησα πιο πολύ, εκτός από εσένα μ’ εκείνο το εντελώς για ιδιωτική χρήση τρυφερό βλέμμα της αθανασίας των εραστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου