''Θα έρθεις μαζί μου'' είπα και κανείς δεν ήξερε
το μέγεθος του πόνου μου,
για μένα δεν υπήρχε γαρίφαλο μήτε λεμβωδία,
παρά μόνο μια ανοιχτή του έρωτα πληγή.
Είπα πάλι: έλα μαζί μου, κι ήταν σαν να ξεψυχούσα
κανείς δεν είδε στο στόμα μου
την σελήνη που αιμοραγούσε
κανείς δεν είδε το αίμα που ανέβαινε μες την σιωπή.
Ω αγάπη μου, ας ξεχάσουμε τα ακάνθινα αστέρια!
Σαν άκουσα την φωνή σου να λέει
''Έλα μαζί μου'', άφησα να ξεχυθεί
πόνος και έρωτας μ΄ ορμή κλεισμένου κρασιού
που χιμά από το καταποντισμένο υπόγειο
και πάλι στο στόμα μου ένιωσα γεύση φλόγας
αίματος και γαρίφαλου, πέτρας και φωτιάς.
Pamplo Neruda 1960
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου